Rust keert terug aan provisiefront

1. 6 februari 2018, door Toon Berendsen
2. 0 reacties

De evaluatie van het provisieverbod heeft niet tot nieuwe inzichten geleid, ook niet met betrekking tot schadeverzekeringen. Minister Hoekstra van Financiën in zijn brief over de uitkomsten aan de Tweede Kamer: ‘De evaluatie geeft geen directe aanleiding om het provisieverbod uit te breiden richting schadeverzekeringen. Wel lijkt het verstandig om te onderzoeken of transparantie over provisie bij schadeverzekeringen kan worden betracht en wat de effecten hiervan zouden zijn’.

Voorlopig dus geen nieuwe ontwikkelingen in het dossier provisieverbod en provisietransparantie. ‘Al met al geeft de evaluatie geen reden om het provisieverbod ter discussie te stellen’, schrijft Hoekstra. ‘Het provisieverbod is effectief. De directe sturing in de markt richting bepaalde producten en aanbieders is beëindigd. De kwaliteit van advies is verbeterd, maar hier zijn ook andere oorzaken voor. Het belang van de klant is beter geborgd. Het provisieverbod kent breed draagvlak, ook onder adviseurs, hoewel een klein deel zich tegen het provisieverbod blijft verzetten’.

Toegankelijkheid

Volgens Hoekstra zijn evenmin ‘problemen vastgesteld met betrekking tot de toegankelijkheid van advies onder het provisieverbod. Wel lijken consumenten de kosten van advies te onderschatten. Tegelijkertijd blijkt dat de bereidheid om te betalen voor advies toeneemt als adviseurs de kans krijgen uit te leggen wat hun toegevoegde waarde is’.

Verminderde toegankelijkheid is steeds één van de belangrijkste argumenten van adviseurs geweest tegen het provisieverbod. Dit zeker bij producten als AOV en uitvaartverzekering, die in tweede instantie onder het provisieverbod getrokken zijn. Uit één van de onderzoeken in het kader van de evaluatie kwam naar voren: ‘Er zijn géén aanwijzingen dat potentiële sluiters met een laag huishoudinkomen naar verhouding vaker naar execution only switchten, na blootstelling aan kosteninformatie, dan andere inkomensgroepen’.

De minister baseert zijn stellingname mede op deze onderzoeksconclusie. In het onderzoeksrapport staat er echter nog een zin achter: ‘Wel zien we binnen de groep switchers naar execution only verschillen tussen de inkomensgroepen in de reden voor de verandering van voorkeur. Switchers met lagere huishoudinkomens gaven vaker aan de advieskosten niet te kunnen betalen, terwijl switchers met hogere huishoudinkomens juist vaker het niet willen betalen als reden noemden. Voor bijna drie van de tien potentiële sluiters zouden de advieskosten een reden kunnen zijn om het product helemaal niet af te sluiten’. Dat is toch niet niks.

Goedkoop is duurkoop

De minister zoekt de oplossing, voor zover hij al een probleem ziet, echter niet in verlichten van het provisieverbod maar in verbetering van de informatievoorziening. Want dat is ook één van de conclusies van de evaluatie: ‘Consumenten baseren zich bij het kiezen van een dienstverlener vooral op informatie via het internet en van familie en bekenden. Consumenten vergelijken de verschillende vormen van dienstverlening en verschillende dienstverleners nauwelijks en hebben beperkt zicht op de kwaliteit van dienstverlening. Het dienstverleningsdocument lijkt daar ook een zeer beperkte rol in te spelen. Als consumenten een goed overzicht hebben, kiezen ze over het algemeen voor goedkopere vormen van dienstverlening’.

Hoekstra wil hier verder op ingaan de komende tijd. ‘Ik wil onderzoeken hoe de informatie uit het dienstverleningsdocument beter kan aansluiten op wat klanten nodig hebben om vormen van dienstverlening en verschillende dienstverleners te vergelijken. Daarbij moet met een open blik worden gekeken naar hoe de informatie het best kan worden verstrekt, door wie, wanneer en of het wel een document moet zijn. Ook de timing van de verstrekking dient nader bezien te worden. Ik wil ook in gesprek met vergelijkingssites om te bezien of zij hierin een rol zouden kunnen spelen’. Op het moment dat consumenten beter weten dat er goedkopere alternatieven zijn, kunnen mensen daarnaar uitwijken als ze de adviseur te duur vinden of hem gewoon niet kunnen betalen. Dan moet je wel zorgen dat de kwaliteit van de alternatieven op peil is. En bij deze alternatieven ook betere waarborgen moeten inbouwen zodat er geen ongelukken gebeuren. De kennis- en ervaringstoets is daar een poging toe, maar de effectiviteit van die toets moet nodig ook eens worden geëvalueerd.

Goedkoop is nu nog te vaak duurkoop. Bemoedigend daarom dat Hoekstra schrijft dat de kwaliteit van advies grosso modo is toegenomen. ‘Niettemin verdient het onderscheid tussen advies bij een aanbieder en zelfstandig advies de aandacht, om dat het van toegevoegde waarde kan zijn voor consumenten. Het verduidelijken van dit onderscheid zal zelfstandige adviseurs ook beter in staat stellen hun toegevoegde waarde voor de klant uit te leggen’.

Reactie toevoegen

Naam

E-mailadres

Reactie

Organisatie

Telefoonnummer

VVPVIP HypothekenVVP Innovatie PlatformVIP SchadeVVP Twitter

Toevoegen 

Editie

• VVP 6 februari 2018