Van lockdown naar locked in

Esther Vuijsters 4

(door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Tijdens de coronacrisis en de bijbehorende lockdowns riepen we allemaal het hardst dat we hybride gingen werken en dat het kantoorleven, as we know it, zou eindigen. Nooit gingen we weer volledig terug naar kantoor. Hoe denken we daar nu over, zo’n drie maanden na de laatste lockdown?

Alle goede voornemens ten spijt, het is opvallend hoe makkelijk - en snel - sommige bedrijven (en werknemers) weer teruggaan naar het oude normaal. Allemaal de weg op, de file in, hup naar kantoor. De rij voor de koffieautomaat is terug en de verkoudheidsvirussen ook. Ik heb mensen gesproken waar een officiële e-mail (‘van bovenaf’) een einde maakte aan het ‘thuiswerkbeleid’ en waar meetings niet langer online (of hybride) geaccepteerd werden. De discussie over de thuiswerkvergoeding maakte plaats voor het gesprek over de noodzaak van een verhoogde kilometervergoeding en drie maanden na de laatste lockdown zitten veel werknemers alweer locked in achter hun bureau.

Het post-coronatijdperk is een uitdaging. Voor iedereen en op vele vlakken. Neem nou Koningsdag in Maastricht. Steeds als de Koning zijn vuist tot een boks gevormd had, wilde er iemand een hand. En als hij zijn hand uitstak, kwam er een boks terug. Ik herken dat. Herken die twijfel. Ik had me nog zo voorgenomen niet meer mee te gaan in ‘de drie zoenen’ maar toch heb ik de eerste smakkerds alweer te pakken. Samen met een heel naar verkoudheidsvirus.

Zoeken

Het is een lastige situatie waarin we allemaal zoekende zijn. Want wat doe je als iemand met uitgestrekte armen op je afkomt en zijn hoofd naar je toebuigt? Deins je achteruit? Lekker aardig. En wanneer je de vergelijking doortrekt naar je werk: wat doe je als al je collega’s weer naar kantoor gaan omdat dat verwacht wordt? Blijf jij dan stug thuiswerken? Zelfs als je leidinggevende het liever niet heeft?

Het valt me op dat het hebben van een keus na de lange periode van (gedeeltelijk) thuiswerken, lijkt te zijn voorbehouden aan specifieke bedrijven en bedrijfstakken. Bedrijven met veel jonge medewerkers/startups, overheden, bedrijven waarbij er veel oog is voor werkgeluk en het welzijn van de medewerker en bedrijven waarbij de dienstverlening (of het product) zich heeft ontwikkeld gedurende de coronacrisis.

Of een combinatie van deze zaken. Neem nou Lindenhaeghe Opleidingen: onze Virtual Classroom-trainingen zijn ondertussen niet meer weg te denken uit ons assortiment. Het is natuurlijk fantastisch dat professionals dezer dagen de keus hebben hoe ze studeren: op locatie of thuis. En het zou heel gek zijn als we dan als werkgever tegen onze mensen zouden zeggen: trainen kan op afstand maar je werk niet. Dus werken wij grotendeels hybride.

Kiezen blijft hopelijk mogelijk

Het zal de komende tijd voor bedrijven best even zoeken zijn naar een modus tussen het oude en het nieuwe normaal. Waarbij ik voor iedereen hoop dat een keus maken mogelijk blijft. Want verandering van spijs doet eten: na een dag lekker gefocust werken thuis, is het op kantoor dynamisch en gezellig.

Ik prijs me dus gelukkig dat ik bij een flexibele werkgever werk. Waar oud en nieuw normaal niet bestaat en eigenlijk alles ‘gewoon normaal’ is.

Reactie toevoegen

 
Meer over
Innovatie? Zeker. Maar ook: behoud het goede

Innovatie? Zeker. Maar ook: behoud het goede

(Blog door Ewald Bary, algemeen directeur Lindenhaeghe) ‘Partners voor het leven’, is voor mij de zakelijk variant van ‘vrienden voor het leven’....

Gewoon ergens beginnen

Gewoon ergens beginnen

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) 1 april: PE-periode afgesloten. Coronamaatregelen voorbij - alleen nog mondkapjes in het ziekenhuis volgens mij -, we...

Miep Miep Zoeffff: Road Runner vs Stap Sjezer

Miep Miep Zoeffff: Road Runner vs Stap Sjezer

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Afgelopen week moest ik regelmatig aan Road Runner denken. Road Runner, de snelle Loony Tunes renkoekoek die altijd alweer...

Met je tengels aan andermans pegels

Met je tengels aan andermans pegels

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Het einde van de PE-periode nadert en dat is aan alles te merken. Trainingen zitten vol, examenplekken gaan hard en de...

Zo willen we toch niet met elkaar omgaan?! (Blog Lindenhaeghe)

Zo willen we toch niet met elkaar omgaan?! (Blog Lindenhaeghe)

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Voor 2022 had ik een krachtige blog in gedachten. Iets dat zou inspelen op vertrouwen in de mensheid en al het goede om...

Regel jij dat ff voor mij? (Blog Lindenhaeghe)

Regel jij dat ff voor mij? (Blog Lindenhaeghe)

(Blog door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Tijdens het in elkaar zetten van het Leen Bakker-bed en de Billy-boekenkast op de nieuwe kamer van Studerende Dochter,...

Stilstaan is achteruitgaan (blog Lindenhaeghe)

Stilstaan is achteruitgaan (blog Lindenhaeghe)

(door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Stilstaan is achteruitgaan. Sommige uitdrukkingen worden zó vaak gebruikt dat ze wel waar móeten zijn. Toch? Niet...

Gedeelde besluitvorming (blog Lindenhaeghe)

Gedeelde besluitvorming (blog Lindenhaeghe)

(Blog Lindenhaeghe door Esther Vuijsters) Onlangs las ik een artikel over ‘gedeelde besluitvorming’. Over hoe belangrijk het is om samen met de klant...

Verhalen, haakjes en bruggetjes (blog Lindenhaeghe)

Verhalen, haakjes en bruggetjes (blog Lindenhaeghe)

(door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) In het artikel Zo krijgt je bedrijf een ziel (onderdeel van Lindenhaeghe On Tour) zoomt Willem Vreeswijk in op het woord...

Online examinering hoort er gewoon bij (blog Lindenhaeghe)

Online examinering hoort er gewoon bij (blog Lindenhaeghe)

(door Esther Vuijsters, Lindenhaeghe) Eindelijk is het dan zover: het zonnetje schijnt en de temperaturen stijgen! En dat niet alleen: de terrasjes zijn open, we...